در طول تاریخ انسان هیچگاه از ساخت آینده رویایی خود غافل نبوده و همواره رویای مزبور به گونه های متفاوتی در نگاه انسان ها به زندگی آینده تبلور یافته است. بارزترین نمونۀ این رویا در اندیشه آرمان شهر تبلور یافته که همواره آرزوی دیرینه بشر و دغدغه فکری فلاسفه در طول تاریخ بوده است. در این سوی عالم از اندیشمندان اولین تمدنها در میانرودان و عصر مینوی ایران باستان تا حکمای اسلامی چون فارابی، بوعلی سینا، شیخ شهاب الدین سهروردی، شیخ بهایی، ملاصدرا تا متفکران معاصر چون علامه نائینی، میرزا جهانگیرخان صوراسرایل، طالبوف، زین العابدین مراغه ای، حضرت امام و...  و در آن سوی عالم فیلسوفانی همچون سقراط ،افلاطون، ارسطو، سنت آگوستین، دانته، مور، دکارت ،کامپانلا، هاکسلی، سن سیمون و .... به بحث درباره آن پرداخته اند و درصدد تبیین آن از نگاه خود بوده اند. تفاوت تفکرات در نگاه دنیوی-اخروی و یا نگاه دنیوی به آینده، مسیر حرکت از وضع موجود به وضع مطلوب را متمایز کرده است، که این خود ناشی از دغدغه های موجود گوناگون بشری در جوامع مختلف است . امروزه رشد سریع شهرها و تشدید عدم هماهنگی آنها با ارزش های اجتماعی، فرهنگی ،اقتصادی و محیطی جوامع ضرورت برنامه ریزی و طراحی شهرهای آینده را اجتناب ناپذیر میکند .لازمه برنامه ریزی برای شهر آینده پی جوئی ویژگی ها و معیارهای شهرهای آینده است تا با استخراج ویژگیها و خصوصیات شهرهای آینده و عوامل موثر در شکلگیری این شهرها، بتواند مسیر دستیابی به آنها را هموار سازد. تبیین هدف از طریق تعیین چشم انداز اولین قدم در برنامه ریزی برای شهر آینده است .بنابراین این همایش قصد دارد تا با تبیین مفهوم شهرآینده که متمایز از نگاه آرمان شهری فیلسوفان غربی می باشد ،ضمن توجه به واقعیت، پویایی و تحرک به سمت حقیقت و کمال را در جوامع بشری پی جویی نماید و زمینۀ فلسفی و معرفتی لازم برای تدوین اسناد بالادستی در این حوزه را واکاوی کند و ذیل این نگاه کلان، ابر چالش های زمینه ای در شهرسازی امروز ایران و تبیین شهر آینده در جهت برون رفت از وضعیت یاد شده مورد مداقه قرار خواهد گرفت.